Winyl to potoczna nazwa używana na określenie tzw. płyty gramofonowej. Potoczna i jednocześnie mogąca świadczyć o tym, że mamy na temat muzyki jakiekolwiek, szersze pojęcie.
WINYL, ANALOG ORAZ PŁYTA GRAMOFONOWA.
Dlaczego w Polsce zwykło się często używać akurat tego właśnie określenia? Winyl jest w sumie, sam w sobie materiałem produkcyjnym, wykorzystywanym przy produkcji płyt gramofonowych. Nawet nie dokładnie, ponieważ w tym celu w fabrykach płyt muzycznych, używa się chlorku winylu – tzw. poli.
Płyta gramofonowa natomiast jest zgodnie z definicją, okrągłą płytą, posiadającą średnicę do 30 cm, z zapisanym metodą analogową nagraniem dźwiękowy. Ze względu na ten z kolei istotny fakt, drugim często potocznie używanym określeniem tego rodzaju nośnika muzycznego jest nazwa analog. Jak widzicie państwo, dla fanów muzyki, nawet tak zdawałoby się mało istotne znaczeniowo szczegóły, jak sposób produkcji i wykonania środka przekazu, którym się na co dzień posługują, może mieć ogromne znaczenie.
MATERIAŁ, NAGRANIE, DŹWIĘK I CZARNA PŁYTA.
I właściwie to ma! Czego moim zdaniem nie trzeba specjalnie udowadniać, kiedy przyjrzymy się z bliska ofercie białostockiego sklepu winylownia.pl, którego właściciele również z wielkim oddaniem i pasją traktują przedmiot zainteresowań jakim jest płyta gramofonowa.
Z czego jeszcze zwykle się je wykonuje? Do produkcji płyt z nagraniami analogowymi, oprócz oprócz chlorku winylu (poli) używa się także ebonitu i szelaku. Nie wiadomo, czy to właśnie ze względu na wymienione trzy rodzaje materiałów produkcyjnych, płyta ma najczęściej czarny kolor czy też jest to bardziej spowodowane wygodą producentów. Niemniej, kolejnym popularnie używanym jej określeniem jest zwrot – czarna płyta.